Toch weer tubeless op de racefiets met de Schwalbe Pro One [Review]

Dat tubeless racefietsbanden een blijvertje zijn is afgelopen jaar wel duidelijk geworden. Steeds meer fabrikanten leveren hun fietsen met tubeless ready velgen. En sommige fabrikanten maken je fiets zelfs al tubeless voor aflevering. En elke grote bandenfabrikant heeft één of meerdere tubeless racefiets banden in het assortiment. Schwalbe was een van de eersten die begon met een speciale tubeless racefiets band. De Schwalbe Pro One tubeless is favoriet bij veel wielrenners, maar waarom? Tijd voor een review!

Ik moet bekennen, mijn allereerste ervaring met de Schwalbe Pro One was geen feestje. Ongeveer een jaar geleden kocht ik een setje om te proberen. Maar helaas reed ik daar na een kleine 200 kilometer een gat in dat niet meer dicht wilde blijven.

Het lek sealde wel, maar ging bij het minste of geringste weer open om vervolgens weer tijdelijk opnieuw te sealen. De druk was simpelweg te groot voor een duurzame dichting van het gat. Gevolg was dat ik ongeveer een week lang na elke rit weer latex van mijn fiets en benen kon halen.

Tubeless in de herkansing

Ik had toen wel even genoeg van tubeless rijden met de racefiets. Maar het afgelopen jaar heb ik meerdere keren op andere racefietsen gereden die al tubeless waren. En toen ik een maand of twee geleden een paar gloednieuwe 28 mm Schwalbe Pro One racefietsbanden kreeg, besloot ik het nog een keer te proberen.

Ik had namelijk een mooi setje Scope wielen gekregen om te reviewen, en daar konden die Schwalbe's perfect op. Het tubeless maken zelf was een makkie. Met een comfortabele 4,5 bar achter en 4 bar in de voorband kon ik gaan. Met goede moed - en licht gekruiste vingers - ging ik de weg op.

En dan merk je meteen hoe belangrijk goede racefietsbanden eigenlijk zijn. Het voelt meteen goed aan. Dat was ook geen verrassing aangezien ik bij mijn allereerste ervaring met de Pro One ook erg tevreden was met de wegligging.

Altijd grip dankzij lage bandenspanning

Door de lekker lage bandendruk is de grip echt perfect, ook in natte omstandigheden. Want ondanks een gortdroog voorjaar regende het net die ene eerste rit op de Schwalbe's keihard. Het was behoorlijk glad, maar toch kon ik lekker doorfietsen, ook de bochten. De Pro One geeft wat dat betreft een erg zeker weggevoel.

Na een vrij korte en zeiknatte rit werd het tijd voor een paar langere ritten. Wel met een paar binnenbandjes in mijn fietsshirt - met mijn eerste ervaring nog in mijn achterhoofd - reed ik de weken daarna veel woon-werkritjes over superstrak asfalt. Daar hadden de Schwalbe's zoals verwacht echt geen moeite mee.

De bandendruk bleef er goed. Ik heb ze minder dan één keer per week opgepompt tijdens de twee maanden dat ik ze heb gereden. En dan hoefde er telkens ook echt maar een halve bar bij. Ideaal!

Tijd voor gravel...

Maar niet lek rijden op mooi asfalt is één ding, minder mooie weggetjes moeten juist met tubeless ook beter gaan. Met wederom mijn vingers gekruist, en voor de zekerheid ook een schietgebedje, ging ik het gravel op.

Hier merkte ik eigenlijk pas echt hoe goed de Schwalbe Pro One eigenlijk is. Hij is namelijk helemaal niet gemaakt als gravel band, maar hij deed zijn werk prima. Door de lage bandenspanning voelde het vrij comfortabel en hield ik goed de grip.

Alleen bij de wat scherpere bochtjes voelde ik mijn voorwiel een heel klein beetje slippen. Maar dat mag eigenlijk geen naam hebben. Met dik 30 een vrij scherpe bocht aansnijden op niet-gravel banden, dat is eigenlijk vragen om problemen.

Was het dan toch pech?

Ondanks dat ik wel het uiterste vroeg van de racefietsbanden hielden ze het ook nog eens perfect. Op een weggetje waar ik in het verleden wel eens lek heb gereden door de scherpe steentjes bleef ik nu lekvrij.

Zelfs na drie keer hetzelfde weggetje te hebben gepakt was er nog steeds niets aan de hand. Tijdens een wasbeurt achteraf ging ik minutieus op zoek naar eventuele druppeltjes latex. Maar niets daarvan, geen lek en dus ook niets dat door de latex gedacht had moeten worden.

Ik was er inmiddels wel van overtuigd dat mijn eerste - minder goede - ervaring echt pure pech was. Zelfs met een gloednieuwe band kun je net die pech hebben een groot stuk glas te treffen. En dat was zo achteraf gezien waarschijnlijk het geval.

Lage rolweerstand

Met de lekbestendigheid zit het dus zeker goed. En ook de grip is echt perfect. Dan blijft er voor mij nog één puntje over, en dat is de rolweerstand. En het zal je niet verbazen dat die ook prima is.

De band voelt niet alleen snel, maar is dat ook. Uit de test van Bicycle Rolling Resistance.com blijkt dat met een weerstand van slechts 11 Watt de Pro One bij de echte toppers staat. Is de Schwalbe Pro One dan mijn nieuwe favoriete band?

Na twee maanden testen in de meest verschillende omstandigheden, tot hagelbuien aan toe wordt het tijd om de balans op te maken. Bij het loshalen van de banden controleer ik de banden van binnen en van buiten.

1.700 probleemloze kilometers

Nergens kan ik ook maar enig bewijs vinden van een lek. Toch lovenswaardig na 1.700 kilometer door weer&wind, gravel, glas en doorns. De buitenkant van beide banden ziet er ook prima uit. Bij de achterband zie ik wel een paar kleine sneetjes en putjes, maar dat mag eigenlijk geen naam hebben.

Voor mijn gevoel kan ik op de Schwalbe Pro One dus met gemak een vol seizoen rijden, want ook met de slijtage zit het wel goed. Tel daar nog de lage rolweerstand bij op, de erg goede wegligging en het feit dat ik lekvrij ben gebleven en dan weet je wel welke banden er op dit moment op mijn verlanglijstje staan.