Racefietsen

Niet iedere vrouw fietst even lekker op een koersfiets die voor heren gemaakt is. Daarom zijn er steeds meer dames racefiets te krijgen. De geometrie is net wat anders om de verhoudingen van het vrouwenlichaam beter tot zijn recht te laten komen. Een vrouw die nu op een heren racefiets fietst en regelmatig last heeft van fietsgerelateerde klachten kan er goed aan doen eens te kijken naar een speciale dames koersfiets.

Alles aan een tijdritfiets is erop gericht je zo snel mogelijk te kunnen laten gaan op de koersfiets. Het frame is vaak lekker smal en heeft ook een speciale vorm om de wind zo gunstig mogelijk te leiden. Op een tijdritfiets zit je erg diep voorover. Dat kan even wennen zijn als je voor het eerst op een tijdritfiets zit. Het frame is ook erg stijf en de velgen zijn vaak lekker hoog. Bij de topmodellen zijn die wielen zelfs van carbon gemaakt. Een tijdritfiets is niet het lichtste type fiets. Dat komt omdat er meer tijd te winnen is met aerodynamica dan met een iets lichter frame.

Een fitness fiets is een hele sportieve fiets die veel lijkt op een racefiets. Maar het frame en het rechte stuur zijn zo gemaakt dat je hier een heel stuk comfortabeler op zit. Je hangt dus niet in de beugels zoals bij een koersfiets. Met een fitness fiets kun je heel goed een dagtocht fietsen op een wat hoger tempo. Je zit relatief rechtop en dankzij het rechte stuur houdt je goed de controle. Een fitness fiets wordt ook vaak een hybride fiets genoemd. Maar zodra je over een hybride fiets spreekt dan is dat een fiets met spatborden en vaak ook een bagagedrager.

De elektrische koersfiets is in opkomst. Dit zijn racefietsen die, in de schuine buis een accu hebben die een middenmotor aandrijft. In de meeste goede elektrische racefietsen zie je amper dat er een motor in zit. Het schakelen gaat zoals je gewend bent met een derailleur. Het frame is vrijwel hetzelfde als bij koersfiets zonder motor. Alleen de schuine buis is dus wat dikker om ruimte te maken voor de accu.

Een gravel bike is gemaakt voor uitdagender terrein. Waar je vroeger alleen mountainbikes tegenkwam in het bos zie je de gravel bikes ook steeds vaker. Maar ze zijn vooral gemaakt voor wegen met (erg) slecht wegdek). De meeste gravel bikes hebben een frame dat je ook terugziet bij endurance racefietsen. Je zit dan redelijk rechtop en comfortabel. Een gravel bike heeft vaak ook brede banden of in ieder geval ruimte voor brede banden. 32, 35 en zelfs 40 mm is heel normaal bij een gravel fiets. Die brede banden kun je hele lage bandenspanning rijden. 4 bar of zelfs minder is heel normaal bij dit type koersfiets. Dankzij die lage bandendruk effenen ze het slechte wegdek prima. En dat maakt een gravel bike nog comfortabeler. Om ruimte te maken voor die brede racefietsbanden heeft een gravel koersfiets altijd schijfremmen. Een gravel bike is verder behoorlijk stijf en heeft vaak extra sterke wielen.

Een cyclocrosser lijkt veel op een gravel bike. Ook hier is er ruimte genoeg voor extra brede banden. Een cyclocrosser is gemaakt om mee in het bos en door de velden te crossen. Dat is dus eigenlijk het traditionele terrein van de mountainbikes. Een cyclocrosser heeft bijna altijd schijfremmen. Het voordeel is dat je daardoor, net als bij de gravel bikes, lekker brede banden kunt gebruiken omdat je meer ruimte hebt in het frame.