Lekker proppen met Topeak bikepacking tassen [Review]

Wat doe je als je vakantiedagen over hebt en je graag flinke tochten maakt op de fiets? Precies, fietsen dus. Dat plan heb ik ook als september nog twee mooie zomerse dagen in petto blijkt te hebben. Op mijn bureau ligt al een poosje een set Topeak bikepacking tassen. Tijd dus om die ook eens aan een testje te onderwerpen. Ik plan een driedaagse trip naar en door de Eifel vanuit Nijmegen.

Ik wil zeker weten dat ik niet te weinig spullen meeneem. Dus ik monteer van elk type tas van Topeak er eentje op mijn fiets. Dan heb ik zeker genoeg ruimte. Liever een regenjasje bij dat je niet gebruikt, dan dat je bij die ene onverwachte bui al na een paar kilometer zeiknat regent.

De mega zadeltas: Topeak BackLoader

De Topeak BackLoader is de opvallendste bikepacking fietstas van de set. Eigenlijk gewoon een zadeltasje, maar dan eentje die wel heel, heel erg uit de kluiten gewassen is.

Je kunt hem krijgen in 3 verschillende maten. De kleinste kan 6 liter aan, de medium 10 liter en de grootste maar liefst 15 liter. Ter vergelijking: in de meeste gewone zadeltasjes kun je ongeveer 0,5 liter aan spullen kwijt... Omdat ik maar een kort tripje in gedachten heb, kies ik voor de 10 liter-variant.

Het monteren van de Topeak BackLoader is erg eenvoudig. Het werkt precies hetzelfde als het monteren van een gewoon zadeltasje. Een stuk klittenband om de zadelbuis en twee lusjes door je zadelrails. Extra handig is hier trouwens het netje bovenop. Ideaal om wat onder vast te zetten. In mijn geval extra water.

Topeak MidLoader voor aan je bovenbuis

De Topeak MidLoader kun je krijgen in een 3 liter- of 4,5 liter-variant. De hoogte is gelijk, maar de grotere versie is een kleine 9 centimeter langer. Het hangt van je fietsframe af welke variant het beste past. De kleine is 37,5 centimeter lang, de grote 46 centimeter.

Ik had gekozen voor de 3 liter-variant voor op mijn Giant Defy. Achteraf gezien had daar de 4,5 liter misschien wat beter gepast qua looks en passing. Ik had in ieder geval nog ruimte genoeg voor de grotere variant. Voor de inhoud had ik die anderhalve liter extra nu niet nodig.

De MidLoader is ook snel te bevestigen. Als hij eenmaal vastzit voelt het geheel erg stevig aan.

Alles bij de hand met de Topeak TopLoader

De Topeak TopLoader lijkt me een handig tasje waar ik mijn portemonnee, powerbank en wat reepjes in kwijt zou kunnen. Je kunt hem maar in 1 enkele maat krijgen.

Het monteren is eenvoudig, maar ik moest in combinatie met de Topeak MidLoader wel een beetje aanmodderen met de positie van de gespen. Maar gelukkig heeft de TopLoader meerdere lusjes zodat je hem altijd goed vast kunt zetten met twee gespen.

Topeak FrontLoader

Ook de Topeak FrontLoader heb ik mee naar huis genomen. Maar tijdens het inpakken blijkt al snel dat ik deze niet nodig zal hebben. Om een lege bikepacking tas mee te nemen lijkt me een beetje te veel van het goede. De FrontLoader is sowieso wat geschikter voor een mountainbike met een recht stuur.

Toch past hij ook goed op mijn racefietsstuur, precies tussen de drops in, blijkt als ik de tas voor dit artikel thuis even monteer. De meegeleverde spacerblokjes zorgen ervoor dat de kabels niet klem komen te zitten. En als je aan de 8 liter ruimte van de waterdichte zak niet genoeg hebt, dan kun je met de extra straps nog meer aan de FrontLoader hangen. Ruimte genoeg voor een slaapzak of wat extra kleding.

Net als de BackLoader heeft de FrontLoader een fijne waterdichte tas die je in de Loader hangt. Gooi je spullen erin en druk het allemaal samen met het ventiel open. Alle lucht druk je er daarmee uit. Ideaal als je, net als ik, van efficiënt proppen houdt.

Inpakken!

Na het monteren van de tassen besluit ik eerst om te kijken of alles wat ik in de TopLoader wilde leggen, erin zou passen. Een flinke powerbank - waarmee mijn Garmin het vier dagen, met navigatie aan, uithoudt - ligt op de bodem.

Daarop passen nog wat reepjes, mijn portemonnee, een multitooltje en 2 binnenbandjes. En in een klein gaatje kan ik ook nog mooi een klein flesje zonnebrand kwijt. Het is misschien wel nazomer, maar een hele dag in de zon kan mijn half-Britse huid niet aan...

Het losse regenhoesje vind ik niet handig. Ik zou dan liever kiezen voor een waterdichte variant. Maar de TopLoader is wel spatwaterdicht, een kleine bui kan hij dus met gemak aan.

Proppen met de BackLoader

De BackLoader is erg leuk om in te pakken. Omdat de waterdichte binnenzak hetzelfde ventielsysteem heeft als de FrontLoader, kun je voor je gevoel eindeloos blijven proppen. Kleding erin, samendrukken, open doen, nog meer kleding, en zo verder. Omdat ik maar kort wegblijf, is het een hele kleine moeite een set gewone kleding en twee sets wielerkleding erin te krijgen.

Het oprollen en luchtvrij maken gaat snel. Zelfs een paar gewone schoenen - die ik bijna vergeten was - kunnen er goed bij. Na het oprollen van de binnenzak blijkt dat ik in de BackLoader zelfs nog ruimte over heb. En dan heb ik dus niet eens de grootste versie van de BackLoader meegenomen.

Ik duw de lucht- en waterdichte zak als eerste in de BackLoader. Er achteraan past met gemak nog een regen/windjackje. Dan zou ik tijdens het fietsen snel het regenjasje kunnen pakken zonder dat de binnentas open zou moeten. Dat lijkt me wel zo handig.

En dan heb ik nog het netje aan de bovenkant over. Daar klem ik een flinke waterfles van anderhalve liter op vast. Ik had verwacht dat dat een beetje onstabiel aan zou voelen, maar omdat je de BackLoader goed strak vast kunt snoeren, geeft hij amper mee.

De MidLoader als gereedschapskist

Alle kleding en belangrijke zaken zoals medicijnen, USB-kabeltjes en laders heb ik al in de BackLoader weten te krijgen. En dan blijft de MidLoader over. Daar kan ik nog wat binnenbandjes en andere tooltjes in kwijt. Ik heb zelfs ruimte over en besluit de binnenbandjes en het multitooltje van de TopLoader over te hevelen.

In de TopLoader is nu genoeg ruimte voor mijn telefoon en een paar extra reepjes. Omdat ik 's ochtends in de kou mijn ritten begin, heb ik ook ruimte nodig om mijn armstukken en beenstukken onderweg kwijt te kunnen. Ik laat dus wat ruimte over in de MidLoader om onderweg snel wat dingen weg te kunnen bergen.

Waar ik wel een beetje mee zit is de ruimte onder de MidLoader. Ondanks dat ik kleine bidons heb, passen ze alleen met wat geprop onder de MidLoader. Dat is iets waar je met een sloping of endurance frame, zoals bij mijn Giant Defy, dus wel rekening mee moet houden. Een maat kleiner dan mijn fiets (M / 54 cm) en je bidons passen er waarschijnlijk niet meer onder.

In de praktijk

Je bikepackingtassen efficiënt inpakken is een ding, ermee fietsen weer een ander. Ik ben vooral benieuwd of het geheel onder het rijden nog een beetje stabiel aanvoelt. Om half 7 's ochtends ga ik de deur uit voor de eerste dag; 196 kilometer van mijn huis naar Bad Münstereifel.

En eerlijk gezegd; ik merk amper dat ik behoorlijk bepakt en bezakt op de fiets zit. De MidLoader en de TopLoader voel ik helemaal niet. De BackLoader voel ik hooguit een beetje wiebelen op het moment dat ik op lage snelheid een druk Duits marktje over moet slalommen.

De hele dag heb ik een hele flinke tegenwind. Maar die heeft geen merkbare invloed op de tassen. Ik voel me niet enorm log of anti-aerodynamisch. Mijn reepjes, portemonnee en telefoon liggen fijn bij de hand in de TopLoader. Dus ik hoef niet al rijdend te zoeken in de achterzakken van een volgestouwd wielershirt.

Mijn regenjackje komt goed van pas bij de eerste kleine pauze. Niet door regen gelukkig, maar om de wind me niet al te veel af te laten koelen. Ik heb genoeg reepjes mee weten te nemen om de eerste dag geen supermarkt in te hoeven. En dat is fijn. Tijdens mijn rit hoef ik alleen voor extra water twee keer een stop maken bij een benzinestation. Ideaal!

Kreukelzone en schnitzels

Eenmaal in mijn hotel aangekomen pak ik alles net zo snel uit als ik het erin heb gekregen. Voor ik het weet zit ik fris en fruitig op een terrasje met een Weissen en een flinke Duitse schnitzel.

Het enige nadeel dat ik kan bedenken is dat mijn t-shirt en broek een grote kreukelzone zijn geworden door het proppen in de BackLoader. Dat ziet er voor mijn Duitse mede-terrasbezoekers misschien een beetje shabby uit... Maar daar geef ik persoonlijk dan weer niet erg veel om. Na het eten ga ik weer terug naar het hotel om vervolgens als een blok in slaap te vallen.

Om 05.00 uur word ik alweer wakker en ik heb meteen zin om alles weer in te pakken voor dag 2. Even het weer checken... En dan blijkt dat het op de geplande 3e dag ineens veel minder mooi wordt. Conclusie, dan maar in 1 dag - via de Eifel - weer naar huis.

Na een snel ontbijt - in een zaal die vol staat met memorabilia, gouden platen en awards van de schlagerzanger Heino (echt waar) - kan alles dus weer ingepakt worden voor de terugreis.

Het enige minpuntje

Het inpakken gaat weer snel. Binnen 10 minuten zit alles weer op zijn plek. Zelfs de hotelzeepjes en andere goodies zoals chocolade passen er nog prima bij. Nog even de straps strak trekken en ik kan gaan. En dan gaat het een heel klein beetje mis.

Ik trek in mijn enthousiasme namelijk een gedeelte van het plastic kapot van het vergrendelclipje waarmee de BackLoader onder het zadel vasthangt. Gelukkig zit er ook nog een extra klemmetje op waarmee je de strap goed vast kunt zetten. Dus zonder moeite zet ik hem alsnog muurvast voor de terugreis. Stevig aansjorren kan dus best, maar overdrijf niet.

In plaats van een driedaagse trip moet alles in nu 2 dagen. Dus in plaats van een rustig dagje toeren door de Eifel heb ik weer een lange dag voor de boeg. Nog even wat extra water achterop de BackLoader en ik kan weer gaan.

Limburgs gravel

Om de fietstassen nog even extra te testen heb ik een route door Zuid-Limburg gepland met een aantal gravelwegen en andere onverharde paden. Dat begint al met de gravelklim vanuit Duitsland naar het drielandenpunt.

De rest van de geplande gravelwegen is een en al gaten en kuilen. Gelukkig blijven ook daar alle tassen prima zitten. De straps geven geen centimeter toe. En de BackLoader, die behoorlijk zwaar belast is met een volle anderhalve literfles water er bovenop, blijft ook lekker stabiel.

Voor ik het weet ben ik in Venlo. Na een hele dag heuvel op en heuvel af vind ik mezelf moe genoeg om het laatste stuk naar Nijmegen lui met de trein te doen. En dan voelt het best lekker om tevreden onderuit te zakken na 375 kilometer doortrappen in 2 dagen.

Op naar de volgende bikepacking tocht!

En de tassen? Dat zijn blijvertjes geworden voor toekomstige fietstrips. Ik ga alleen de kleine MidLoader vervangen voor de grote. Niet zozeer voor de extra ruimte, maar wel omdat dan de ruimte optimaal benut wordt. Ziet er dan meteen een stuk strakker uit.

De ritsen van alle tassen hebben het goed gehouden en voelen ook erg degelijk aan, net als het materiaal van de tassen zelf. Een hele lichte bui op de laatste dag deerde geen van de tassen iets.

De TopLoader is klein maar fijn en geschikt voor zaken die je veel nodig hebt. De MidLoader is een ideale opslag voor reservemateriaal en wat extra reepjes. En de BackLoader is mijn favoriet. Voor mijn gevoel kun je er eindeloos veel in kwijt als je blijft proppen. En het gaas bovenop is handig voor een extra waterfles of misschien zelfs een slaapzak als je gaat kamperen.

De FrontLoader heb ik thuisgelaten voor deze trip, maar ook die voelde erg fijn en degelijk aan toen ik hem even monteerde om te testen. Door de uitbreidingsmogelijkheden aan de voorkant kun je ook daar nog een slaapzak of licht tentje kwijt. Genoeg mogelijkheden dus om goed bepakt op stap te gaan met je racefiets of mountainbike.